|
Voor u ligt een nieuwe uitgave van het donateur bulletin van Stichting De Koetsewagen. Sinds onze laatste uitgave is er een hoop gebeurd.
Het jaar begon met het verhuizen van de rijtui gen welke in depot staan. De koetsen in opslag in Hoogezand zijn nu allemaal verplaatst naar Kielwindeweer met wagens van BOZO-metaal en Nieboer recycling, en met de rijtuigtrailer van Stalhouder Kuipers. Dit moest omdat de datum tot wanneer de opslagruimte in Hoogezand gebruikt kon worden voorbij was.
Er moet een zekere huur betaald worden voor deze nieuwe ruimte, en dat bevalt ons niet erg. Het is echter een mooie, droge en schone ruimte en we kunnen hier langere tijd staan. Dit geeft het bestuur nu wel de gelegenheid om zich op zaken als restauratie en fondsenwerving te rich ten.
Indien u echter nog ergens ruimte weet voor langere tijd, en dan denken we aan minimaal een paar jaar, waar wij onze rijtuigen die wachten op restauratie kunnen opslaan, dan houden wij ons aanbevolen.
De verhuizing is tevens aangegrepen om met een kritisch oog te kijken naar de vele losse onderd elen, en hier is enigszins opruiming in gehouden. Een aantal onderdelen is als zodanig niet meer te gebruiken, maar wordt wel bewaard omdat zij in de toekomst kunnen dienen als voorbeeld bij reproductie.
De Blauwe Glaslandauer is naar Warffum ge bracht naar een restaurateur, welke naar ver wachting zijn werkzaamheden rond deze datum gereed zal hebben. De Eva, een glaslandauer uit de fabrieken van Hermans, staat in Bedum, alwaar ook aan de houten kast herstel zal plaats vinden. Hiervoor werd het ijzerwerk van deze koets al behandeld.
Ook is gewerkt aan de Cr&egrav;me Calêche, waarover u verderop in het donateurbulletin meer kunt lezen.
Wat staat er voor de komende maanden op de planning?
Wanneer de restaurateur klaar is met het hout werk van de Blauwe Glaslandauer zal deze door het bestuur en enkele vrijwilligers afgekrabd en geschilderd gaan worden. Mocht u ons bij dit schilderwerk willen helpen, dan bent u van harte welkom.
|
Tevens zullen we op zoek gaan naar een sponsor voor het stofferen van de binnenbekleding
en het repareren c.q. vernieuwen van de leren kap.
Daarnaast zal het verf op houtwerk van de glaslandauer Eva wanneer die terug komt van de restaurateur
onder handen genomen worden.
Bovendien zijn er plannen voor een zogenaamde koetsschouw, waarbij een commissie van
buiten de stichting de rijtuigen van de collectie zal inspecteren en van deskundig commentaar zal voorzien.
U ziet, voldoende plannen om er voor te zorgen dat de koetsen meer en beter voor ritten in te zetten zijn.
Vanzelfsprekend kan dit niet zonder de benodigde financiën. Vandaar dat u bij dit bulletin de jaarlijkse acceptgiro aantreft waar mee u uw donatie kunt overmaken. Vult u hem vandaag nog in, en steun daardoor het in stand en rijdend houden van de koetsen. De minimum donatie is gesteld op fl. 30,-, maar meer geven mag natuurlijk ook. Alvast hartelijk dank voor uw steun.
Met vriendelijke groet,
namens het stichtingsbestuur,
Mertijn Dijkstra
|
Stalhouder Kuipers koninklijk onderscheiden
Stalhouder Jan Kuipers kreeg op 27 april een lintje, hij werd benoemd tot lid van de orde van Oranje Nassau.
Er zaten vele mensen in het complot en het geheim houden is goed gelukt.
Hij moet immers altijd mensen ophalen op die dag bij het stadhuis voor een rondritje, dus wat lag meer voor de hand
dan hem te vragen daar met een koets heen te gaan. Alleen een complicerende factor was
dat er die dag nog 5 andere tochten gereden moesten worden en Kuipers die gewend is alles goed te organiseren ging dus
met de koets die hij daarvoor het meest geschikt achtte
( de gerestaureerde Bunk) naar het stadhuis. Dat was echter niet de bedoeling,
want een andere koetsier moest verder rijden en voor een trouwerij was de witte landauer meer geschikt.
Dus kwam, voor Kuipers onverwacht, Luining met de trailer en de witte landauer bij het stadhuis,
koetsen werden gewisseld en nog had hij het niet door, en of Kuipers even boven wilde komen bij de secretaresse,
nou dacht hij, dan moet
ik die mensen zeker even op komen halen. Pas toen hij de zaal met stoelen zag, waar hij moest gaan zitten,
dacht hij: "dat is niet pluis".
Burgemeester Wallage hield mooie toespraken o.a. tot Gombert van de ruiterkleding en dhr Homan van de sigarenzaak.
Maar vooral tot Jan Kuipers zei hij zeer lovende dingen waaronder:
dat hij rijtuigen verhuurde tegen een redelijk prijs, zodat gebruik voor iedereen toegankelijk was,
en dat dat elders wel eens anders was, hij memoreerde het 24-span in het Guinnessbook of Records
en zei dat "zonder Jan Kuipers, Groningen geen Groningen paardenstad meer was geweest".
Voor Kuipers, die de week daar op 25 jaar stalhouder en 50 jaar getrouwd was begon de week dus goed.
|
Optocht op Koninginnedag 2001
Op koninginnedag 30 april vervoerde de Caleche (met nieuwe statiebok , zie hieronder)
het bestuur van de Oranje-vereniging en reed zo vooraan in de optocht.
Verder reden mee de senaatskoets van Vindicat, stalhouder Luining met zijn mooie landauer
en verder veel koetsen van Verhoeven uit Diever, o.a. een Engelse dubbeldeks omnibus.
Stalhouder Kuipers reed zelf zijn witte landauer met twee vurige paardjes ervoor;
hierin zat het bestuur van de Vereniging tot Behoud van het Oude Gerij,
dan volgden nog veel studentenverenigingsbesturen en tot slot een postkoets vol studenten;
padvindertjes met walki- talkies begeleidden de tocht en mochten ook meerijden.
|
Zo heet dit koetstype.
De Jan Plezier behoort tot de familie van de brikken,
(we hebben nog een paar brikken: brik Bram, brik Cartouche en de
glazen brik).
Een koets dus met een bijzondere naam, die aangeeft voor wat
voor soort uitjes hij vroeger gebruikt werd, en ook nu nog gaan
rij- en jaarclubs, voetbalverenigingen etc, hiermee bijvoorbeeld
naar de Zuidlaardermarkt de tweede dinsdag in oktober.
Het kan dan al koud zijn en de drank gaat dan rijkelijk rond
om het en beetje warm te krijgen.
|
De koets is niet echt dicht: er zitten rol-zeilen aan de zijkanten,
die de meeste wind wel tegen kunnen houden. Dicht opeen gepakt met
16 man is het dan best gezellig.
Of bij zomertochtjes wanneer de zeiltjes opgerold zijn en iedereen
buiten boord hangt. De koetsier brengt ze veilig thuis, als er
geen wiel af loopt, zoals een paar jaar geleden gebeurde. Er zitten
nog Hollandse vetassen onder en de as-bus daarvan liep uit het wiel.
De smid kwam erbij, met jute werd de asbus weer klemvast geslagen
en de tocht kon voorgezet worden
Het is een mooi ding, eigenlijk verdient het een schilderbeurt om
de originele kleuren terug te krijgen.
|
